Reveil

Het is dit jaar de vijfentwintigste keer, dat het Tournooi “DeAcht” de jeugdige voetballers van 8 oude verenigingen, een prettige dag bezorgt door telkenjare met veel animo en jeugdige verve gespeelde voetbalwedstrijden.

De H.F.C. (toen nog niet Koninklijk) was de initiatiefneemster tot deze wedstrijdenreeks en had daarbij de bedoeling op sobere wijze de jeugd van oude verenigingen met elkander in contact te brengen en wij mogen zeggen, dat deze opzet geslaagd is.

Er leefden bij de ouderen van de verenigingen, die voor en omstreeks de eeuwwisseling hun bestaan aanvingen, herinneringen aan de tijd toen een voetbalwedstrijd nog niet alleen was een al of niet verplichte zes-kwartier van meer of minder doelmatige lichaamsoefeningen in de vrije natuur. Men herinnerde zich met welgevallen, hier en daar misschien met weemoed, dat de tegenstanders prettige kameraden waren, waard om er ook na de wedstrijd één of vele uren mee door te brengen. Men ontmoette elkaar op gelijk niveau en wist, dat de tegenstander dezelfde opvattingen had.

Met inachtneming van al deze zaken werd er nochtans fel en serieus om de overwinning gestreden en
“had ons het strenge lot een keer een nederlaag beschoren wij zaten niet verslagen neer de eer was niet verloren”.

neen, er bleef ook altijd nog het gezellige napraatje en het voornemen wij doen het een volgende keer beter. Langzamerhand werd het voetbal echter zo, dat het spelen van een wedstrijd bijna een strijd om het bestaan werd, waarbij mede daardoor het gezellige nababbeltje verloren ging.

Een gouden tijd voor eerzuchtige en het zij toegegeven capabele clubbestuurders brak aan, waarin men hoe langer hoe verder verwijderd raakte van de omgangsvormen uit de beginperiode van het voetbal in ons land. Een en ander culmineerde ten slotte in de instelling op grote schaal van het (semi) beroepsvoetbal. Deze schaal bleek weldra wel wat te groot te zijn voor de mogelijkheden, al zijn er helaas nog, al te veel clubbestuurders, die iets zien in deze commercie.