Lou Stenger 75 jaar

Tot wie zouden wij ons eigenlijk beter hebben kunnen wenden dat tot Lou, die in de tijd dat hij nog in Rotterdam woonde, meermalen de bewijzen leverde, dat hij, voor zover het feiten uit de V.O.C.-geschiedenis betreft, over een formidabel geheugen beschikt? Dat onze archief-commissie steeds weer herhaalt, dat zij zoveel gemak van het boek heeft, mag dan zeker ook als een eer voor Lou gelden.

En nu is het dan zover gekomen, dat wij in dit, zijn eigen clubblad, waarvan hij meer dan 25 jaren – om precies te zijn van Augustus 1926 tot September 1952 – één der redacteuren was, hem onze hulde mogen betuigen ter gelegenheid van zijn vijf en zeventigste verjaardag.

Voor onze jongeren is ’t wel goed om hier te relativeren, dat Lou Stenger behoort, tot één van de zeer beroemde V.O.C.-geslachten, bij ons weten het omvangrijkste, dat van één generatie zijnde, de kleuren van V.O.C. heeft verdedigd. Er waren 8 broers, die op de oudste na, alle 7 zowel voor ons eerste voetbalelftal als voor eerste cricketelftal zijn uitkomen.

Van deze 8 is Lou het enige Erelid en dat kwam hem volkomen toe door zijn nooit aflatende verdiensten op elk van de gebieden, waarop hij voor zijn club iets kon doen. En als hij iets deed voor de club, dan was dat ook intensief. Hij was een geboren invaller, want ging hij met een elftal mee als reserve dan kon men op hem rekenen, dat hij gedurende de wedstrijd moest invallen. Dat ging zelfs zo ver, dat een bijgelovige elftalcommissie hem maar niet meer aanzocht als reserve.

Zijn eigen schatting van het aantal gespeelde wedstrijden ligt ruim boven de 900 en wel bijna 400 cricketwedstrijden en 500 voetbalwedstrijden, waarvan dan een aantal in Trinidad, waar hij als suiker-chemicus verscheidene jaren heeft gewoond.  Er waren seizoenen, waarin hij minstens 1 wedstrijd voor ieder van de toen bestaande seniorelftallen speelde. In de periode van het Schuttersveld is er een seizoen geweest, waarin hij 38 voetbalwedstrijden heeft gespeeld. In die dagen een enorm aantal, gezien het feit, dat er ook nog gecricket werd.

Echter ook op bestuurlijk terrein heeft Lou zijn steentje bijgedragen. Hij volgde in Januari 1927 zijn – toen toekomstige – zwager Freek Leeman op als penningmeester. Dat is al een aanwijzing, dat ook de zusters Stenger , een viertal, veel voor V.O.C. (of V.O.C-ers) voelden. Bij zijn aftreden  als penningmeester, op 13 juli 1933, werd Lou tot Erelid benoemd.

Activiteiten dus op elk gebied .Het is voor V.O.C. een geluk geweest mensen als Lou tot haar leden te mogen rekenen en het is daarom ook, dat wij hier namens V.O.C. aan Lou nog veel goede jaren toewensen.