Maart was het 40 jaar geleden , dat ons orgaan het levenslicht aanschouwde. Wij staan hier een ogenblik bij stil, omdat het aantal jaren een veelvoud van 10 is. Wij achten het uiteraard geen aanleiding tot feestelijk- of uitbundigheden, die wij bewaren voor het 50-jarig bestaan.
Als wij thans stilstaan is het omdat het ons met gepaste trots vervult, dat wij het enige ongesubsidieerde literaire tijdschrift zijn, dat het volgehouden heeft. Meer dan 40 lange jaren zijn wij als voedster van de geest vόόrgegaan, bejubeld en toegejuicht door een enthousiaste schare, die onze krachtige en levende schrijftrant terecht als het enige ware beschouwde . Meer dan 40 jaar zijn alle redacties dermate kritisch geweest dat, een enkel stukje kopij daargelaten, iedere maand wasmanden vol ingezonden artikelen opzij geschoven moesten worden. Onze eigen stukken werden 40 jaar verslonden. Het geeft ons de kracht verder te gaan.