Ons eerste kampioen.

Coal – V.OC. 0-2! Toen was ’t gebeurd. Onbereikbaar hadden we den kop genomen in onze afdeeling en verdiend. Ik heb reeds eenige malen gelegenheid gehad de spelers van het eerste dank te brengen om dit succes: ik wil het echter gaarne hier nog een herhalen. Namens het Bestuur, namens alle goede V.O.C.’ers , namens van het eerste, onze dank voor dit kampioenschap. Jullie hebt dit seizoen als goede kameraden gestreden, de kleine tegenslagen, die in elke competitie nu eenmaal onvermijdelijk zijn, hebben jullie als goede sportmen aanvaardt en  wat de hoofdzaak is, ze hebben jullie niet teneergeslagen.
Jullie hebt ons allen en vooral de anderen onder ons, die helaas de afgeloopen jaren onze sportieve prestaties steeds zagen verminderen, gelukkige oogenblikken bezorgd. En jullie kunt meer. Spelers van het eerste, jullie kunt ons het Tweede Klasseschap bezorgen. Het zal niet gemakkelijk vallen, maar het kan. Het kan, indien jullie , juist zoals in de afgeloopen competitie, als één man je doel tracht te bereiken en door een tegenslag je niet laat deprimeeren. Jullie hebt te zorgen, dat jullie lichamelijke geschiktheid op zijn best is. Als Bestuur of Elftalcommissie jullie oproept, hetzij op het groene veld, hetzij aan de groene tafel, weest present! Toont de komende maanden , dat jullie volgelingen zijn van mannen als Dirk van Prooye, die jaren geleden door ijzeren volharding hun promotie zagen verwezenlijken. Onze tegenstander zijn nog niet bekend; maar wat doet het er toe. ,,ze gaan d’r an”. Afgesproken!

L.G.V.