The Old Legsweepers tegen The Guestworkers.

Rond 1960 start men met een Vaders tegen Zonen cricketwedstrijd. Wim Neleman en zijn vader nemen hieraan onder meer deel. Vader Neleman blesseert zijn pink en stopt daarna met cricket. Na afloop van de wedstrijd is er voor iedereen worst met gehaktballen. In 1964 nemen ‘The Old Legsweepers’ deel aan de veteranen-competitie. Rond deze tijd wordt mijn vader lid van VOC. Hij gaat voetballen in het veteranenteam. Tot het moment dat hij zijn knieschijf breekt. Overigens heeft hij hoog gevoetbald bij het legendarische Sporting Futbal Club de Portugal uit Lissabon. Via het voetbal leert hij Hans en Wally van Weelde kennen. Zij nodigen hem tien jaar later uit om in het veteranenteam te spelen. Hij is vanaf dan ook een ‘Old Legsweeper’.
Mijn vader en Wally kunnen het bijzonder goed met elkaar vinden en komen geregeld bij elkaar over de vloer. Zij genieten vanaf dat moment ook van de verrichtingen van het eerste cricketteam. Tijdens deze lange zomerse dagen worden hem de vele cricketwetten bijgebracht. Het huis van Wally en Lizeke is in die tijd een zoete inval voor VOC-ers. Tijdens een zwoele zomeravond in 1976 heeft Wally een ingeving. Er moet een speciale cricketdag komen waarbij een team van alle buitenlandse spelers het opneemt tegen ‘The Old Legsweepers’. De aanvoerders van beide teams zijn Wally van weelde en Jose de Moura Correia. Jose wordt aanvoerder van ‘The Guestworkers’.
Wat is nu zo speciaal aan deze ‘Flag Day’? Het is tenslotte gewoon een potje cricket op een vrijdag. Het blijkt echter veel meer dan dat te zijn. Alle vrijwilligers krijgen een uitnodiging om deze dag mee te maken. Wanneer je op Flag

Day de hol aan de Oude Kleiweg naar beneden rijdt, heeft het veld een kleurrijke aanblik. De landsvlaggen van elke deelnemende speler hangen in de top. Hier worden zelfs extra vlaggen-masten voor geplaatst. En de inwendige mens wordt verwend. Een bekende Rotterdamse vishandel verzorgt de lunch. ’s Avonds is er een enorme diversiteit aan buitenlandse lekkernijen. De echtgenotes van de spelers hebben hiervoor een typisch gerecht uit hun land van herkomst bereid. Zo kan men genieten van Indiaase, Pakistaanse, Srilankaanse curries, Engelse trifle, Portugese rijstschotels etc. En natuurlijk is er ook mooie wijn om de soms wat hete smaak te temperen. Voordat men met de dis begint, zingt elke buitenlandse speler zijn volkslied.

Ruim 10 jaar is deze dag een item op de cricketkalender van VOC. Ik weet zeker dat de deelnemende spelers, umpirers, scorers en alle genodigden er nog steeds met warme gevoelens aan terugdenken. Deze dag is ook in het leven geroepen om de vele vrijwillligers te bedanken voor hun jarenlange inzet voor de club. In deze periode wordt het eerste cricketteam ook diverse malen landskampioen. Het is een ‘happy’ periode. De zomers zijn vaak mooi, en op Flag Day is de zon goed aanwezig.

Helaas bestaat deze dag niet meer. Ook het niveau van ons topcricket is er niet meer. Ik hoop dat we hier de komende vijf jaar met z’n allen wat aan gaan doen, zodat de tijden van Flag Day weer terugkeren op ons mooie veld. Nooit gaat Rood Zwart verloren.
Ed de Moura Correia