Voetbalgekte

Terwijl ik dit Redactioneel schrijf is het WK voetbal in volle gang. Op de meest ongelukkige tijden (08:30: Mexico-Ecuador!) worden de wedstrijden in Zuid-Korea en Japan afgewerkt, Maar de vroege aanvangstijden mogen de pret niet drukken. Overal in Europa worden bedrijven stilgelegd, verjaardagen verzet en vakanties geannuleerd. Vreemd? Welnee, het gaat tenslotte om voetbal, de belangrijkste bijzaak ter wereld. Tijdens de wedstrijd Argentinië-Engeland meldt de commentator van de NOS dat schoolkinderen in Argentinië vrij hebben gekregen omdat de schooldirectie heeft besloten dat de wedstrijd Argentinië-Engeland bij de opvoeding hoort. En niet alleen in Argentinië is men voetbalgek, ook in Zuid-Korea doen ze vrolijk mee. Na de 2-0 overwinning van het thuisland tegen Polen liet en hotelmanager weten dat Guus Hiddink tot het einde van zijn dagen mag binnenlopen om net zoveel gratis bier te drinken als hij maar wil.
 
Nederland is er niet bij, maar na het UEFA-cup succes van Feyenoord wordt ook hier vol overgave gek gedaan. Denk maar eens aan de namen die baby’s in de maand mei en vast ook nog in juni en juli meekregen (en krijgen) van hun dolgelukkige ouders. Geloof het of niet, maar het stikt in de kinderwagens van de Pierren, Edwins, Paulen, Shinji’s en Bonaventura’s… U kunt er stellig rekening mee houden dat u een dezer dagen bij de groenteboer staat en achter u hoort: ‘Schat, volgens mij heeft Jon Dahl nieuwe pampers nodig.’ of: ‘Gerda haal jij Leo I even uit de Maxi-Cosi?’
 
Om deze tamelijk ‘onschuldige’ vormen van voetbalgekte valt nog te lachen. Maar er zijn ook dingen die gewoon te ver gaan. Neem de vorig jaar verschenen biografie van de gebroeders De Boer. Aanvankelijk zou het boek De Boeren gaan heten, maar een ambitieuze redacteur besloot op het laatste moment dat De Boertjes sympathieker klonk.
 
Hoe komt iemand op het idee een biografie over de Boertjes te schrijven? Bert Hiddema schreef mooie boeken over Gullit en Cruijff, allebei mensen die aardig tegen een bal konden trappen, maar daarnaast ook nog iets te melden hebben. Fritz Korbach is minder bekend, maar hij heeft des te meer te zeggen, en dus is een boekje met Korbach-verhalen gerechtvaardigd. Maar een biografie van de Boertjes? Ze zijn misschien wel de meest geïnterviewde spelers van het Nederlands elftal. Ik herinner me hoe ze zelfs na afloop va het dramatische 2-2 gelijkspel tegen Ierland tijdens de WK-kwalificatiereeks bereid waren gezellig met Kees Jongkind over het gras in de ArenA te keuvelen.
 
Maar toch vond een uitgever het nodig De Boertjes op de markt te brengen en daarmee is het hek ongetwijfeld van de dam. De andere uitgevers zijn wakker geschud. Zo kunnen we binnenkort Sarretje verwachten. Edwins avonturen op de lagere school staan er in geuren en kleuren in beschreven. Niet veel later zullen Knoppertje, Gobbeltje en Ooijertje van de pers rollen, en net als iedereen in slaap dreigt te vallen, ligt plotseling Kornejevje in de winkel, de eerste biografie van een speler uit het voormalig oostblok. Over hoe erg het daar allemaal was. L’amietje ligt nog bij de drukker omdat op het laatste moment is besloten dat de titel een beetje ongelukkig gekozen is. Carlo zelf had er al een paar keer over gebeld, maar de uitgever had het te druk met de voorbereidingen voor Arumpje. Ondertussen heeft de reservekeeper van Terrasvogels 5 per fax laten weten dat hij ook graag een biografie wil en tot zijn verbazing krijgt hij te horen dat er binnenkort iemand langs zal komen voor een oriënterend gesprek. Enfin, u begrijpt dat er geen weg terug is, de voetbalgekte in binnen- en buitenland neemt ronduit beangstigende vormen aan. De vraag ligt voor de hand of een nuchtere vereniging als VOC zich aan deze waanzin kan blijven onttrekken. Het antwoord is simpel: natuurlijk kan dat!
 
Zo heeft het eerste voetbalelftal afgelopen seizoen alles in het werk gesteld om iedereen met beide benen stevig op de grond te houden. Doel was om zo min mogelijk successen te boeken die tot bovengenoemde taferelen zouden kunnen leiden. Lees: gestreefd werd naar een zo laag mogelijke klassering maar ook weer niet zo laag dat er een degradatie aan verbonden zou zijn. Het schitterende resultaat, waar iedereen best een klein beetje trots op mag zijn, was een 9e plaats in de eindstand, met als prettig gevolg dat er dit jaar geen kinderen, honden, cavia’s, hamsters en zelfs geen goudvissen zullen worden vernoemd naar spelers uit onze voetbal hoofdmacht. Om van eventuele biografieën maar te zwijgen. Als u meer wilt lezen over hoe na een zinderende wedstrijd tegen een veredeld A1 elftal van het al gedegradeerde Schiebroek ‘94 het vierdeklasseschap voor volgend jaar werd veiliggesteld, dan verwijs ik u naar het verslag dat Gilles van der Hoeven hierover schreef. Hebt u genoeg van voetbal en prefereert u analyses van het lopende cricketseizoen, dan helpt Ben Goedegebuur u aan de nodige ins en (all)outs. Verder in dit VOCabulaire onder andere de column van Cees, de uitreiking van de fameuze Gouden Eikel, een interview met Erica Boers en Nelleke van der Kooij, de memo van Bart, en de bestuursnota “VOC, discipline, wangedrag en sancties”, waarvan het bestuur en de redactie van VOCabulaire het aandachtig lezen van harte aanbevelen, in het licht van allerhande zaken die de voorbije maanden hebben gespeeld.
 
Tenslotte wens ik u zoals altijd, namens de gehele redactie, veel leesplezier toe!
 
Elvin Post