Na het uitermate suksesvolle voetbalseizoen 88/89 werd met veel belangstelling uitgekeken naar de verrichtingen van ons “eerste” in de 3e klasse. Impliceerde het ongeslagen kampioenschap automatisch een rol van betekenis in die hogere klasse, of zou er toch een terugval komen? De optimisten waren hoopvol gestemd, de kleine doch altoos aanwezige groep van kritikasters, moest het allemaal nog maar eens zien. Volgens de laatsten hadden we slechts promotie bereikt omdat de rest zo zwak was. Wie zou er gelijk gaan krijgen? Het onderstaande chronologische overzicht geeft mogelijk antwoord op deze vragen.
27 juli 1989 Start voorbereiding seizoen 89/90. Na de weegschaal werd het trainingsveld betreden voor de eerste tempolopen, coopertests en steigerungen die moesten worden afgelegd tussen meer dan overvloedig varkensgras, die het veld in een prairie had herschapen. Mul zand accentueerde die vergelijking nog duidelijker. Voor het kweken van een perfecte konditie een prima ambiance, voor voetbal totaal ongeschikt. Ondanks dat was de stemming ambitieus en het weer voorbeeldig.
10-08-1989 De nodige kilometers waren afgelegd, de galopsprongen afgerond en de diverse persoonlijke records gebroken. De eerste oefenwedstrijd kon gespeeld worden. Tegenstander: Het eveneens net gepromoveerde V.D.L. uit Maassluis. Uitslag: 4-0 nederlaag! Conclusie: Geen paniek, de weg is nog lang en V.D.L. vandaag (nog) veel beter. Het was echter wel wennen om met een nederlaag geconfronteerd te worden. De kritikasters keken zwijgend toe en wreven nog net niet in hun handen.
15-08-1989: Oefenwedstrijd tegen het Goudse Jodan Boys Uitslag: 1-1. Doelpunt: Jillard Frenk. Het weer: Beestachtig. De tegenstander: Bikkelhard.Na de afgang tegen V.D.L. ging dit weer iets meer op voetbal lijken. De optimisten glimlachten hoopvol.
19-08-1989: Wederom tegen Jodan Boys omdat een mogelijke tegenstander, in het kader van een toernooi had afgebeld. Uitslag: 3-3. Doelpunten: Karl Hormann 2x (ouderwets) en Mike Vloemans, die niet wist wat hem overkwam toen de bal tegen de touwen vloog. Conclusie: Het gaat wéér iets beter. Na het slimmer nemen van een strafschoppenreeks, kwamen we in bezit van een bokaal die onmiddellijk door Michel Noordzij werd gebruikt voor een aantal niet nader te omschrijven handelingen.
22-08-1989: Bekerduel S.V.D.P.W. - V.O.C. V.O.C. is de laatste jaren redelijk suksesvol in de bekerstrijd. Ook nu werd de 2e ronde bereikt via een 0-2 overwinning op een veld waar het gras tot aan de liezen kwam. Doelpuntenmakers: Henk Hennink en Aad Fontein, die ongezien het strafschopgebied had bereikt.
27-08-1989: Toernooi van C.V.V. Deelnemende clubs: C.V.V. Transvalia, Leonidas en V.O.C. Resultaten:
Leonidas - V.O.C.: 1 - 1, doelpunt: Aad Fontein
V.O.C. - Transvalia: 4 - 1, doelpunten: Rob Vos 2x, Karl Hormann en Michel Noordzij.
C.V.V. - V.O.C.: 0 - 1, doelpunt: Karl Hormann
Eindstand: Eerste plaats V.O.C.: 3 gespeeld 5 punten.
Belangrijker was het vertoonde spel, dat reden tot optimisme gaf.
29-08-1989: Dinsdagavond 2e ronde K.N.V.B.-beker. Tegenstander: Buurman Germinal, zojuist gepromoveerd uit de R.V.B. Uitslag: 2-2. Doelpunten: Mike Vloemans 2x. Een stevige pot die uiteindelijk via strafschoppen in ons voordeel beslist werd. De voorbereiding was afgesloten en de balans kon worden opgemaakt. Slotsom: Redelijke resultaten maar wat echter veel belangrijker was: het elftal stak goed in elkaar en het vertoonde spel was van allure. De competitie kon van start gaan.
3-09-1989: Start competitie seizoen 1989/1990. 1e wedstrijd: Uit tegen Dordtse S.S.W. Uitslag: 1-1. Ruststand 1-1. Doelpunt: Pinchhitter: Philip v.d. Ent. Voorzichtig begin met een iets aanvallender S.S.W. en een “kat uit de boom” kijkend V.O.C. Na 23 competitiewedstrijden nog steeds ongeslagen!
Tussendoor speelden wij nog een vriendschappelijke wedstrijd op dinsdag 5 september tegen de kersverse eerste klasser Neptunus. Van V.O.C.-zijde goed gespeeld en een terechte uitslag van 1-1. Doelpunt: Hoe kan het haast anders, Karl Hormann. Pim jr. had het heel wat beter naar zijn zin dan senior.
10-09-1989: V.O.C. - EMMA: 1-0, rust: 0-0. Doelpunt: Karl Hormann, hij weer! V.O.C. frank en vrij spelend tegen zeker geen slecht spelende tegenstander. De winst kwam echter terecht bij de ploeg die daar het meest aanspraak op maakte.
17-09-1989: COAL - V.O.C. Een zondag om in te lijsten! Onze vrienden van Coal kregen alle hoeken van het veld te zien en moesten maar liefst 7 maal de gang naar het net maken. Uitslag: 3-7. Doelpunten: Karl Hormann 4x, Aad Fontein 2x en Rob Vos 1x. V.O.C. ontdeed zich van zijn laatste pessimisten. De normaliter nogal stroef lopende doelpuntenmachine werd door Coal ongewild van de nodige olie voorzien.
24-09-1989: V.O.C. - A.S.W.: 1-1, rust: 0-0. Doelpunt: Rob Vos. Goed spelende tegenstander die net als V.O.C. overtuigend kampioen in de 4e klas was geworden. A.S.W. kwam vlak voor tijd via een strafschop langszij.
1-10-1989: Topper V.O.C. - Alexandria ‘66: 1-1, rust: 0-0. Doelpunt: Rob Vos magistraal!! Na afloop klonk een daverend applaus van onze “karakteristieke” tribune. Een ongekende ervaring. Het was er dan ook wel de wedstrijd naar. Volgens de “kenners” de beste wedstrijd die V.O.C. ooit gespeeld had. Waarschijnlijk iets overdreven, maar toch……? Zeker was dat deze wedstrijd alles bezat wat voetbal zo aantrekkelijk kan maken. Twee aanvallende ploegen die over de nodige technische bagage beschikken, snelle aanvallen, doelrijpe kansen en 2 fraaie goals waarvan de laatste van wereldklasse was. Bovendien vierde de sportiviteit hoogtij. Alexandria kwam 10 minuten voor tijd eigenlijk tegen de veldverhouding in op voorsprong via hun razendsnelle spits Bob Erwich, maar enkele minuten later kopte Rob Vos een goed genomen vrije schop van Dick Peschar op magistrale wijze achter de doelman van Alexandria. Een gelijkspel dat als een overwinning werd gevierd. De laatste kritikasters vroegen overschrijving naar een bevriende vereniging of verhingen zich in het Kralingse Bos.
8-10-1989: 3e ronde K.N.V.B.-beker: V.O.C. - Leonidas: 0-0. V.O.C. wint na strafschoppen. Hoofdrol voor Pim Doesburg die na een sublieme wedstrijd via de beslissende penalty op de schouders van het veld zou worden gedragen. Pim, met al zijn branie schoot de strafschop naar Xerxes. Invaller Martin Klinkert bracht ons in de volgende ronde.
15-10-1989: Hardinxveld - V.O.C.: 2-4, rust: 1-2. Doelpunten: Dick Peschar 2x, Karl Hormann 2x. Binnen 10 minuten een 0-2 voorsprong via een produktieve en gretige Dick Peschar. Na 20 minuten werd een Hardinxveldspeler voor de tweede maal geboekt en verdween onder de douche. V.O.C. vond het blijkbaar zielig tegen 10 man te moeten spelen want liet Hardinxveld langszij komen. Karl Hormann ten slotte maakte zich kwaad en gaf de krachtsverhouding het juiste accent.
22-10-1989: V.O.C. - L.M.O.: 1-1, rust: 0-1.b Doelpunt: Karl Hormann uit een strafschop. Ondanks het betere spel van V.O.C. kwam L.M.O. op slag van rust op 0-1. Via een handsbal in het zestienmetergebied werd toch nog een punt binnengehaald. De reeks ongeslagen competitiewedstrijden was er bijna aangegaan (29).
29-10-1989: R.C.D. - V.O.C.: 2-1, rust 2-0. Doelpunt: Pieter de Rijcke. Wat een week tevoren al dreigde, vond nu plaats. De dertigste (!) competitiewedstrijd bracht een nederlaag. Niet echt slecht gespeeld, maar toch…… De druk was van de ketel, op naar een nieuw record.
5-11-1989: V.O.C. - D.F.C. 2-0, rust: 1-0. Doelpunten: Karl Hormann 2x. De nederlaag tegen R.C.D. had qua uitslag geen gevolgen. Het spelpeil echter was van een V.O.C. onwaardig niveau. Good old Rob de Widt maakte zijn rentree door de schorsing van Pim Doesburg en hield de “nul”. Twee kritikasters trokken hun overschrijvingen in.
19-11-1989: R.F.C. - V.O.C.: 2-2, rust 2-2. Doelpunten: Rob Vos en Vincent Geerders. Onstuimig begin van de roodzwarten. Binnen 15 minuten 0-2 via wervelend voetbal. Daarna bracht Robbert iets voor die zielige Essenburgsingelbewoners te moeten terug doen (1-2). Prompt wist de rest van de ploeg het ook niet meer en R.F.C. kwam nog voor de rust op gelijke hoogte. Na de rust zakte het spelpeil en mocht V.O.C. zich gelukkig prijzen met dat ene punt.
26-11-1989: V.O.C. - DESV-Schiebroek: 0-0. Wederom een topper, nu tegen buurtgenoot Schiebroek. Voor de rust een veel beter V.O.C. dat echter geen kans zag een bres in de blauwgele muur te schieten. Na rust wogen de partijen tegen elkaar op. Een leuke, sportieve wedstrijd ondanks de bloedeloze uitslag toch boeiend.
RESUME
Na 11 competitiewedstrijden bevindt V.O.C. zich met 14 punten op de tweede plaats achter de (nog) ongeslagen koploper Alexandria ‘66. Het spelniveau is zeer acceptabel, echter het maken van doelpunten is te veel van een enkeling afhankelijk. Het is regelmatig voor vriend en vijand een genot dit elftal aan het werk te zien. Speltechnisch een van de allerbeste teams van de 3e klasse (of hoger?). Helaas is dat niet altijd een garantie voor een overwinning.
Een optimist tot in de kist.